Op maandagavond 26 juli 1954 was het sportpark in Geleen spaarzaam verlicht. De aktiviteit die er plaatsvond, de eerste betaald-voetbaltraining in Nederland, was clandestien. De selectie van Fortuna ’54 trainde onder leiding van de Hongaar Joszef Vereb. De toegangspoort tot het park was gesloten. Niemand kon erin en pottenkijkers waren niet gewenst. De KNVB was namelijk tegen betaling in het voetbal en overtreders konden rekenen op lange schorsingen. De oprichter van Fortuna ’54 was de zakenman Egidius ‘Gied’ Joosten. Op 12 maart 1953 zat Gied Joosten op de tribune in Parijs voor een wedstrijd tussen in het buitenland spelende profs en het Franse nationale elftal. De opbrengst was bestemd voor het Rampenfonds voor het door watersnood getroffen Zeeland. Het Nederlandse gelegenheidselftal won met 2-1. Joosten sloot zich aan bij de Nederlandse Beroepsvoetbalbond en werd voorzitter. Hij stimuleerde de oprichting van semi-profclubs. Huub Adriaans, de Fortuna ’54-manager, slaagde erin om een aansprekend elftal op de been te brengen. Bekende namen uit die tijd zijn Frans de Munck, Cor van der Hart en Faas Wilkes. In de tussentijd groeide Geleen door de staatsmijn Maurits. Elke zondag was Joosten en zijn familie te vinden op de tribunes van Fortuna ’54. Als het team niet goed presteerde kon je hem horen bulderen in de kleedkamers. In 1957 werd Fortuna ’54 kandidaat voor de landstitel maar eindigde als 2de. Ook in de daarop volgende jaren kon deze titel niet binnengehaald worden. In het seizoen 59-60 ontsnapte het sterrenelftal zelfs ternauwernood aan degradatie. Het bedrijf van Joosten, Vascomij NV boekte in haar beginjaren 1958 grote winsten. De neergang in 1968 had grote gevolgen voor Fortuna ’54. In dat jaar eindigde Fortuna ’54 op de voorlaatste plaats en Sittardia op de laatste. Een aantal weken hierna werd bekend gemaakt dat de twee clubs gingen fuseren. In 1971 ging de hoofdtribune van het Mauritsstadion volledig in vlammen op en de ooit zo beroemde voetbaltempel verdween. Momenteel staan er seniorenwoningen met een monument van Fortuna ’54 zonder de naam van Egidius Joosten. Het item historie baseert zich in belangrijke mate op de inhoud van het artikel augustus 2003 in het Historisch Nieuwsblad geschreven door de journalist Fons Geraets.

Fortuna speelde veel internationale wedstrijden en tegen uiteenlopende clubs in het buitenland. In de beginjaren werd Fortuna door buitenlandse clubs en supporters internationaal gezien als het officieuze Nederlands Elftal. Reden voor de Geleendenaren om het uit-tenue aan te passen en in een “Nederlands Elftal- outfit” te spelen, nl. geheel in het wit en over de borst de horizontale rood-wit-blauwe strepen van de Nederlandse drie-kleur. ook de statistieken geven aan dat Fortuna een internationale kleur had. In de 14 jaren van Fortuna54 speelde Fortuna tegen meer dan 70 internationale clubs en tegen slechts ongeveer 45 NL-clubs.